افاضات جدید یوسف علی میرشکاک

در پی توهین یوسف علی میرشکاک شاعر معروف خوزستانی در صداوسیما که موجب اعتراض و دلخوری بسیاری از مردم گیلان، مازندران و گلستان گردید، بسیاری از شخصیت های ادبی، هنری، مذهبی، سیاسی، و نخبگان گیلان به صحبت های وی موضع گرفته و خواهان عذرخواهی شدند. در پاسخ به گفتار او یادداشت انتقادی «آنچه عیان است چه حاجت به بیان است» در سرمقاله روزنامه سوال جواب، شماره 2479، یک شنبه 16 اردیبهشت 1402 منتشر شد. این یادداشت قبل از آن در تاریخ پنج شنبه 13 اردیبهشت 1402، باعنوان «آقای میرشکاک پرگویی نشانه خردمندی نیست!» در پایگاه خبری تحلیلی باز باران به آدرس اینترنتی 35381https://bazbarankhabar.ir/?p=، انتشار یافته بود. در بخشی از این یادداشت آمده است:

یوسف علی میرشکاک شاعر و نویسنده و بنابه قول برخی روشنفکر دینی، از طایفه ساکی (سوکی) شوش خوزستان است. در مرام او درویش مسلکی و صراحت لهجه نمایان است. وی تا به امروز بارها با سخنانش باعث رنجش فرهیختگان و مردم ایران شده است. البته انسان نباید افاضه کند، و وقتی هم افاضه ای کرد، بهتر است راهکاری ارایه کند؛ والاّ حرف زدن که صرف باد هوا است و هر بی خردی می تواند آن را بگوید. صراحت گویی بد نیست، بلکه رُک گویی یکی از نشانه های رفتاری مردم گیلان شمرده می شود؛ اما بی پرده سخن گفتن نباید باعث کدورت و رنجش میلیون ها نفر مردم شود. به چنین شیوه بیانی، صراحت گویی اطلاق نمی شود. این گونه صحبت کردن باعث دشمنی بسیاری از مردم می باشد. سخنان نامتعادل آقای میرشکاک باعث فراموشی شخصیت وی به عنوان یک شاعر معاصر گردیده است و دیگران او را تنها به شخص یاوه گو خواهند شناخت. از سفارش هاى حضرت خضر به موسى عليه السلام است: هـرگز پُـرگـو و يـاوه گـو مبـاش؛ زيرا پُرگويى دانـايان را عيب دار مى كند و بدي هاى سبك مغزان را آشكار مى كند [ميزان الحكمه به نقل از كنز العمال، حدیث 44178].